Sędziszów otrzymał prawa miejskie prawie równo z odrodzeniem się samorządu gminnego. Obecnie miasto Sędziszów jest siedzibą władz dla miasta - gminy o tej nazwie, liczącej 33 jednostki pomocnicze w tym 30 sołectw i 3 osiedla.

    11 grudnia 1989 roku Rada Ministrów uchwałą Nr 163 podjęła decyzję o utworzeniu miasta Sędziszów w woj. kieleckim. Uchwała weszła w życie z dniem 01 stycznia 1990 roku. W imieniu Rządu podpisał ja ówczesny Premier - Tadeusz Mazowiecki.
Uroczyste nadanie praw miejskich nastąpiło 14 lutego 1990 roku podczas sesji Gminnej Rady Narodowej w Sędziszowie.
Tyle prawnie usankcjonowanych postanowień, które miały szczególne znaczenie dla wszystkich mieszkańców Sędziszowa. Z jednej strony stanowiły zwieńczenie starań wielu ludzi o nadanie osadzie Sędziszów statusu miasta i podniesienie rangi naszej miejscowości, z drugiej zaś otwierały zupełnie nowy etap w jej dziejach.
Zestawiając daty: 11 grudnia 1989 roku - 01 stycznia 1990 roku - 14 lutego 1990 roku i odnoszą je do ówczesnych wydarzeń w naszym kraju - nadanie praw miejskich zbiegło się równolegle z przywróceniem autentycznego samorządu lokalnego w kraju. Dało to mieszkańcom możliwość decydowania samodzielnie o kierunkach rozwoju miasta, prawie w dacie jego powstania. Nadanie praw miejskich dla każdej społeczności jest pewnego rodzaju nobilitacja środowiska - wstępem do tworzenia nowej rzeczywistości. Jeżeli te parenaście lat przenieślibyśmy na grunt życia człowieka to jest to jeszcze dziecko otoczone troską rodziców. W rzeczywistości miasta jest to samodzielny, trwały organizm żyjący tysiącami problemów życia codziennego. Nadanie praw miejskich dla Sędziszowa w 1990 roku nie było faktem który przyszedł łatwo, poprzedzony był latami pracy i starań ludzi naszego środowiska na przestrzeni prawie 20 lat. Za datę właściwą należałoby przyjąć rok 1971.

    Rozwój Sędziszowa jest nierozerwalnie związany z budową Fabryki Kotłów.
Decyzja o jej budowie zapadła w 1971 roku, a produkcję rozpoczęto w 1974 roku i zaraz na starcie swojej działalności stała się ona największym zakładem pracy na terenie gminy. W początkowym okresie swojego istnienia zatrudniała około 1200 osób. Wejście na rynek produkcji kotłów z "SEFAKO" w Sędziszowie uplasowało ten zakład jako jeden z największych producentów kotłów c. o. w kraju.
Kroku, rozwojowi Fabryki Kotłów dotrzymywał węzeł PKP w Sędziszowie, który już w latach 70-tych posiadał 100 - letnią tradycję. Środowisko kolejarskie mocno związane z Sędziszowem, ożywiło się wskutek pojawienia się tak dużego partnera jak Fabryka Kotłów. Współpraca z Fabryką postawiła nowe wyzwania przed kolejarzami. Spowodowało to, że węzeł PKP w latach 70/80 również rytmicznie zaczął się rozwijać. Nowe miejsca pracy ściągały do Sędziszowa nie tylko mieszkańców okolicznych wsi ale ludzi z całego kraju.
Ruszyło budownictwo mieszkaniowe. Wśród niskiej zabudowy w sędziszowskiej osadzie zaczęły powstawać kolejne bloki: osiedla Na Skarpie później osiedla Sady. Przybywało mieszkańców, w większości młodych rodzin. W latach 1976 - 1977 w Sędziszowie rodziły się już dzieci rodziców, których korzenie rodzinne sięgały nie tylko okolicznych wsi, ale Elbląga, Warszawy, Łodzi, Krakowa, czy Wrocławia.

    Rozwój zakładów pracy, budowa osiedli i spowodowany tym wzrost liczby ludności postawiły przed społecznością kolejne wymagania. Ówczesne władze gminy prowadziły prace związane z budową koniecznej infrastruktury jak: budowa oczyszczalni ścieków, kanalizacja, drogi i in., w powstawanie których włączyły się załogi wszystkich zakładów pracy w ramach tzw. "czynów społecznych". W taki sposób wybudowano dla mieszkańców Sędziszowa m.in. budynki Przedszkole, Ośrodka Zdrowia i Domu Kultury Kolejarza. Druga połowa lat 70 - tych to okres największego rozkwitu GS "Samopomoc Chłopska", która w tym czasie na terenie była największą placówką handlowo - usługową. GS oddała dla potrzeb mieszkańców Dom Handlowy, Piekarnię, Masarnię, Rozlewnię Wód, Bar "Zacisze". Niedługo później zaczęły pojawiać się pierwsze inicjatywy tworzenia prywatnych zakładów usługowych. Przeniesiono siedzibę władz gminy do nowego budynku. Powstał Bank Spółdzielczy. W 1985 roku w Kurii Biskupiej w Kielcach zapadła decyzja o budowie na Osiedlu Sady nowego Kościoła.
Oddano do użytku wiadukt nad torami łączący jak gdyby część przemysłową miasta z mieszkalną. Powstał stadion sportowy, zagospodarowano zalew. Już na początku lat 80-tych w środowisku Sędziszowa zrodziła się myśl ubiegania się o prawa miejskie. Proces ten trwał kilka lat i wymagał dużego zaangażowania wielu osób żyjących i pracujących w Sędziszowie. Dużą zasługę w tych staraniach miały ówczesne władze Sędziszowa w tym Przewodniczący GRN - Rajmund Palimąka. Działania ich uwieńczone zostały sukcesem. Sesja 14 lutego 1990 roku miała charakter bardzo skromny. Z ramienia URM dokument nadający dla Sędziszowa status miasta odczytał Minister Jerzy Kołodziejski. Władze Wojewódzkie reprezentowali: przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej - Ryszard Zbróg i Wojewoda Kielecki - Włodzimierz Pasternak. Sesję prowadzili: najstarszy wiekiem radny - Edmund Paliborek i ówczesny przewodniczący Gminnej Rady Narodowej - Rajmund Palimonka. W sesji brali udział radni Gminy Sędziszów, przedstawiciele zakładów pracy oraz mieszkańcy Sędziszowa.
Na starcie młode miasto liczyło 6873 mieszkańców, a obecnie liczy 7301. We wszystkich zakładach pracy zatrudnionych było 4200 osób, obecnie około 2800 osób.

Jakie były te lata dla Naszego miasta?
Życie miasta jest takie, jak życie jego mieszkańców. Są dni piękne i dni pochmurne. Praca ludzi naszej społeczności z mniejszym lub większym efektem upiększa kolejne zakątki naszych osiedli, ulic, obiektów, pozwala w spokoju żyć rodzinom. Wspólnym wysiłkiem dążymy do tego, aby w naszym miasteczku żyło się lepiej i przyjemniej. Nie zawsze jednak efekty naszej pracy są przyjmowane z pełną aprobatą. Ostatnie parenaście lat Sędziszowa to jednocześnie lata budowy nowej rzeczywistości Naszego kraju. Szereg przeprowadzonych reform odbija się jak w zwierciadle w Naszym mieście. Samorząd jest tym ogniwem, które przeprowadza je bezpośrednio wśród swoich mieszkańców. Nie dla jednego mieszkańca są one bolesne i trudne.
W ferworze postępujących zmian: w ustawodawstwie, w restrukturyzacji dwóch największych zakładów pracy: węzła PKP i Fabryki Kotłów, wdrożeniu reform służby zdrowia i oświaty, reformy administracyjnej miasto Sędziszów ma swoje sukcesy. Lista pozytywnych efektów jest już dość znaczna.

    Jednym z pierwszych zadań jakie przyjął do realizacji samorząd I kadencji była telefonizacja miasta i gminy. Zadanie zaczęto w 1991 roku, a zakończono w 1998 roku. Na realizację telefonizacji składało się:

1. zakup nowoczesnej centrali DMS - 10 wartości 490 tys. USD (dolarów),

2. budowa sieci telefonicznej 96 km, w tym światłowody, kable rozdzielcze, sieć abonencka.

Od początku inwestycji podłączono prawie 3000 abonentów.

   Od 1994 roku gmina Sędziszów jest członkiem Związku Międzygminnego "GAZOCIĄG". Obecnie działania Związku doprowadziły do etapu, że sieć gazowa wysokiego ciśnienia jest już 17 km od miasta. Pod potrzeby rozprowadzenia gazu w mieście opracowano projekt techniczny długości 15 km, obejmujący miasto: Osiedle Sady i Osiedle Na Skarpie, ul. Przemysłową, Rajską oraz wieś Swaryszów. Doprowadzenie gazu może mieć przełomowe znaczenie dla dalszego rozwoju Fabryki Kotłów. Na jego bazie są zamiary przeprowadzenia modernizacji kotłowni produkującej ciepło dla miasta.

    Ochrona Środowiska jest zadaniem, które dla miasta i okolicznych sołectw ma znaczenie priorytetowe. Sędziszów jako pierwszy w rejonie rozpoczął w 1991 roku i zakończył w 1994 roku budowę nowoczesnego składowiska odpadów komunalnych. Powierzchnia składowiska 2,40 ha, czasza uszczelniona geomembraną, składowisko kontrolowane przez sieć piezometryczną. Wiele uwagi samorząd w tym okresie poświęcił edukacji ekologicznej wśród młodzieży i społeczeństwa. W 1997 roku przeprowadzono wg najnowocześniejszych metod rekultywację starego (tzw. dzikiego) składowiska odpadów w Tarnawie. Za całokształt działań w zakresie ochrony środowiska gmina, a w tym miasto Sędziszów otrzymało w 1995 roku główną nagrodę z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w konkursie na zagospodarowanie odpadów na terenach wiejskich. Wynosiła ona 500.000 tys. zł i środki z tej nagrody zostały przeznaczone na cele infrastruktury.
Zostały zainstalowane na obiektach komunalnych biologiczne oczyszczalnie ścieków:

1. Szkoła Tarnawa,

2. Urząd Miasta.

Na terenie gminy z 10 obiektów zajmowanych pod potrzeby szkolnictwa 4 posiadają ogrzewanie ekologiczne: Szkoła Podstawowa Pawłowice (elektryczne), Szkoły Podstawowe Zielonki, Klimontów, Tarnawa (kotłownie olejowe).
W 1994 roku powołano do życia Zakład Usług Komunalnych jako pierwszą tego typu jednostkę w Sędziszowie - której głównym zadaniem jest prowadzenie wszystkich usług komunalnych i ich realizacja. Sędziszów wcześniej nie posiadał organizacyjnie wydzielonej komórki zajmującej się gospodarką komunalną. Zadania te były na barkach zakładów pracy, tj. "SEFAKO" i węzła PKP.
Cieszymy się również z faktu, że w ostatecznej ocenie prowadzonej w latach 2000-2002 Komisji Wojewody Świętokrzyskiego gmina Sędziszów uplasowała się w pierwszej 10 najczyściejszych gmin. W zakresie realizacji tego zadania jest jeszcze wiele do zrobienia, a przede wszystkim: budowa II etapu składowiska odpadów, podniesienie estetyki miasta i gminy.

   Oświetlenie uliczne było zadaniem, które w okresie ostatnich lat poddano gruntownej modernizacji i remontom poprzez wymianę w 70% na nowe oprawy energooszczędne. Przebudowano na terenie całej gminy punkty zapalania - instalując cyfrowe programatory astronomiczne. Działania te pozwalają uzyskiwać w stosunku rocznym o 25% niższe zużycie energii.

    Problem zaopatrzenia w wodę należy niewątpliwie do najważniejszych w życiu miasta. W okresie ostatnich lat miasto Sędziszów wzbogaciło się o zamknięcie pełnego zabezpieczenia w źródła wody. Wokół Sędziszowa są zlokalizowane i dopuszczone do poboru wody 4 studnie głębinowe + przepompowania. Wydajność ich w pełni zabezpiecza potrzeby poboru wody na czas obecny i przyszły rozwój miast. Prowadzona jest budowa sieci wodociągowej.

    Sprawy szkolnictwa i oświaty w ostatnich latach są zadaniem, któremu samorząd poświęca wiele uwagi i środków finansowych. Gmina przyjęła szkoły już w 1991 roku, tj. z 5 - letnim wyprzedzeniem. Wymierne efekty tych działań to:

1. rozbudowa obiektów szkolnych na bazie Szkoły Podstawowej Nr 1 w Sędziszowie poprzez oddanie dla młodzieży 12 nowych sal lekcyjnych,
2. utworzenie Liceum Ogólnokształcącego prowadzonego przez organy samorządowe,
3. budowa Szkół Podstawowych w Tarnawie i Zielonkach,
4. szereg prac remontowych i adaptacyjnych w budynkach szkolnych.

Aktualnie prowadzone są prace inwestycyjne przy Szkole Podstawowej w Mstyczowie (budowa sali gimnastycznej z częścią sanitarną i zapleczem) oraz budowa boisk sportowych przy Szkole Podstawowej Nr 1.

    W 1994 roku miasto przejęło od PKP obiekty: Dom Kultury Kolejarza i budynek byłego przedszkola kolejowego. Dzięki zrozumieniu władz samorządowych w Sędziszowie przez cały czas funkcjonuje Kino. Nie zawieszenie jego działalności lub jego zamknięcie - przy braku środków finansowych należy do nielicznych przypadków na terenie Województwa. Przejęcie Domu Kultury Kolejarza w momencie, kiedy PKP postawiło go w stan likwidacji było decyzją bardzo trafną i potrzebną społeczeństwu. Obiekt ten staje się powoli prawdziwą przystanią środowisk twórczych naszej gminy. Miejscem spotkań i siedzibą funkcjonujących w mieście Stowarzyszeń i związków.
Funkcjonuje w nim na co dzień Biblioteka Publiczna. Od 2001 roku na jego bazie utworzono jednostkę kultury pod nazwą Samorządowe Centrum Kultury. Przejęcie od władz PKP opuszczonego budynku po byłym przedszkolu kolejowym stało się okazją do utworzenia na jego bazie Środowiskowego Domu Samopomocy i Stacji "CARITAS". Obiekt ten służy naszym mieszkańcom niejednokrotnie skrzywdzonym przez los, już od kilku lat zyskując coraz większe zaufanie.

    Codziennie mieszkańcy Sędziszowa przemierzają setki kilometrów po naszych ulicach i drogach. Niestety zaniedbania w tej dziedzinie od lat nie sposób było nadrobić w ostatnich latach. Samorząd czuje się winny tej sytuacji wobec swoich mieszkańców. Nie znaczy to jednak, że w tej dziedzinie nic nie robił.
W ostatnich latach w samym tylko mieście dokonano modernizacji 6 km ulic poprzez położenie nakładki bitumicznej, wybudowano 1400 mb chodników. Przebudowano 1,5 km uliczek osiedlowych. Urządzono 5000 m2 parkingów.
Wykonano remont starego mostu w Rynku na rzece Mierzawie.
Wybudowano przy Ośrodku Zdrowia zejście z Osiedla Na Skarpie i pochylnię dla osób niepełnosprawnych.

    Tyle najważniejszych przedsięwzięć gospodarczych naszego miasta i gminy. Nie znaczy to, że wszystko już zrobione i opadamy z tego faktu w samouwielbienie. Rozwijające się miasto stawia przed jego władzami i mieszkańcami nowe, często bardzo trudne problemy do rozwiązania. Do największych należy zmniejszenie skutków bezrobocia. Widmo utraty pracy coraz częściej puka do mieszkań naszych rodzin.
Niezbędne dla życia naszego miasta jest podjęcie prac inwestycyjnych w następujących dziedzinach: